Uit onderzoek blijkt dat het aantal sterfgevallen ten gevolge van plotselinge hartstilstand de laatste jaren aanzienlijk is toegenomen.
In werkelijkheid bestaat de opleiding voor het gebruik van een AED al zeer lang (sinds de jaren 1950). Die opleiding was zowel gericht op het voorkomen van een hartstilstand als op het behandelen van de persoon tijdens de stilstand. Recente studies tonen aan dat de resultaten van de opleiding vergelijkbaar zijn met de resultaten die in het veld worden bereikt.
Het aantal schokken dat aan de patiënt met een hartstilstand wordt toegediend, is echter aanzienlijk toegenomen. 20 jaar geleden werden ongeveer 500 schokken toegediend. Maar in de laatste 20 jaar is dat aantal verdrievoudigd.
Onderzoek heeft aangetoond dat een AED niet alleen waardevol is voor mensen die herstellen van een hartstilstand, maar ook voor de directe hulpverlener. AED’s blijken ook meer dan effectief te zijn bij het redden van het leven van baby’s.
De opleiding voor een AED is als volgt:
– Geef een korte en duidelijke boodschap en vraag de proefpersoon de armen in de lucht te steken.- Vraag de proefpersoon te hoesten, terwijl u met uw toon op het deel van de borst drukt dat gereanimeerd moet worden.- Tegelijkertijd moet u de proefpersoon eraan herinneren zijn/haar hoofd omhoog te houden.- U moet de proefpersoon ervan in kennis stellen dat, indien hij/zij niet reageert, u een Ax-geneesmiddel zult moeten gebruiken voor een onmiddellijke behandeling.- Indien de proefpersoon na twee pogingen nog steeds niet reageert, is het absoluut noodzakelijk dat u zich naar de spoedeisende hulp van het ziekenhuis begeeft.
Er moet echter worden opgemerkt dat er een apparaat bestaat dat het “look-alike” apparaat wordt genoemd. Het is een eerdere versie van de automatische externe defibrillator. Het heeft een soortgelijke reeks handelingen, maar het lijkt op het oorspronkelijke apparaat.
In feite wordt het vaak het AD-apparaat genoemd. Het dient vaak als tegenwicht of vervangt de oorspronkelijke AED, wanneer de individuele patiënt en de bron een onaangename gewaarwording waarnemen, zoals slaperigheid of verwardheid. Het geeft geen schok af, zoals de oorspronkelijke AED. Hij kan een patiënt echter even doeltreffend reanimeren wanneer de bron denkt dat de patiënt niet reageert.
De look-alike defibrillator werd voor het eerst geïntroduceerd in 1986. Hij werkt in wezen op dezelfde manier als de oorspronkelijke AED, hoewel hij een paar verschillen vertoont. Hij kan ook effectiever hoge-energieschokken toedienen.
Merk op dat de look-alike defibrillator vaak een ADB wordt genoemd. Het is een acroniem voor Ankle-Brachial-Thyroid. De B staat voor Balancing. De enkels scheuren bij een grote daling van de bloeddruk. Dit gebeurt als de enkels worden samengedrukt met te veel druk. Dit kan in sommige banen voorkomen. ADB’s waren bedoeld om te worden gebruikt bij mensen wier enkels in evenwicht kunnen worden gehouden. Ze waren oorspronkelijk ook bedoeld voor personen bij wie de bloeddruk daalde terwijl ze zaten, stonden of hun dagelijkse bezigheden uitvoerden. Daarom wordt veel hardlopers geadviseerd ADB’s te dragen, zelfs tijdens het hardlopen.
Hoewel de “look-alike”-defibrillator in 1986 werd geïntroduceerd, werd de training voor het gebruik ervan pas in het midden van de jaren negentig geïntroduceerd. Vanwege de trainingsvoordelen wordt de aanschaf van dit apparaat aanbevolen voor deelnemers aan hartrevalidatieprogramma’s.
Draagbare defibrillatoren worden nu uitgerust met audio-instructies. Hierdoor kan de gebruiker naar de juiste stap worden geleid om de juiste taak uit te voeren.
De159 voor het trainen van de hartdefibrillator gesynthetiseerde beslissingen over de druk verbeteren naarmate het apparaat gegevens verzamelt. door de gebruiker gedefinieerde scenario’s helpen de juiste hoeveelheid druk op de borst uit te oefenen.
Dit helpt de nauwkeurigheid van het toestel bij het beoordelen van de hartrespons te verbeteren.
De audio-instructies helpen de gebruiker ook bij het regelen van de pacing van de daadwerkelijk gebruikte defibrillator.
Een gebruiker kan bijvoorbeeld tegen de defibrillator zeggen, “pacing richting, stop, hou vast … ”
Natuurlijk kan de automatische externe defibrillator nog steeds defect raken. Het is belangrijk dat de gebruiker zich bewust is van het apparaat en de beperkingen ervan. De gebruiker moet ervoor zorgen dat het apparaat goed wordt onderhouden.
Het toestel kan gevaarlijk zijn als het niet correct wordt gebruikt. De gebruiker moet in staat zijn de beperkingen van het toestel te kennen en gekwalificeerd zijn om het te bedienen. Het toestel moet gemakkelijk te gebruiken zijn en de gebruiker moet een opleiding krijgen. II geef er de voorkeur aan dat, indien mogelijk, vervangbare batterijen bij de aankoop worden meegeleverd.